'Meer naar rechts!'

‘Meer naar rechts!’
Deze opmerking is het afgelopen weekend wel twintig keer gezegd. Iris en ik hadden de afgelopen week een auto van ons stagebedrijf tot onze beschikking. Aangezien het verkeer hier links rijdt is het even wennen om te rijden in een auto waar het stuur aan de andere kant zit. Zo heb ik in de eerste twintig minuten rijden vaak de vergissing gemaakt mijn ruitenwissers aan te zetten terwijl ik richting wilde aangeven. Dit veroorzaakte veel rare blikken aangezien het hier nu de grote droge tijd is en ruitenwissers wel het laatste zijn wat je nodig hebt. Dit wende gelukkig snel, maar het links rijden blijft onnatuurlijk. Daarom was degene die in de passagiersstoel zat verantwoordelijk voor het roepen van de opmerking ‘Meer naar rechts!’ om te voorkomen dat de auto niet de berm in zou belanden.

Met de waarschuwing ‘kijk uit voor de gaten in de weg’ vertrokken wij vrijdagochtend vanuit Paramaribo. Nou dacht ik dat dat wel mee zou vallen, maar niets was minder waar. De highway zat vol met gaten wat maakte dat deze rit van 200 km al een hele ervaring op zich was. We waren op weg naar Nickerie. Deels om hier voor stage de verkeersveiligheid van een weg in Nickerie te onderzoeken. En deels om de mooie natuur in Nickerie te bewonderen.

Na een keer over deze te onderzoeken weg te zijn gereden stopten wij even langs de kant van de weg om te keren. Direct kwam er een stokoude vrouw aangelopen over een bruggetje vanuit haar huis. We raakten aan de praat en ik vroeg aan de vrouw of zij misschien wat te vertellen had over de weg die wij aan het bekijken waren.
‘Weet u misschien wat te vertellen over de Fredericiweg?’
‘Ik sta morgenochtend op de markt van Nickerie.’ zei ze vol trots.
Dat was niet helemaal het antwoord wat ik verwacht, maar het was leuk om te horen dat ze een eigen kraam had op de markt met allerlei groenten. Ik probeerde het even later nog een keer. Misschien had ze mij niet goed verstaan.
‘Hé deze weg hier, wij kijken hoe verkeersveilig deze weg is, weet u wat te vertellen over de ongelukken die hier wel eens gebeuren?’
Dit keer moest zij mij wel begrepen hebben dacht ik. Ik was benieuwd naar haar antwoord.
‘Ja van 8 tot ’s middags ongeveer 13 uur is de markt.’ antwoorde ze.
Ze ging nog even door over de soorten groenten die ze verkocht en we gaven de hoop op dat we nog iets nuttigs gingen horen. Het was een bijzonder gesprek. En een hele lieve vrouw.

De volgende dag gingen we naar Bigi Pan. Dit is een ontzettend mooi natuurgebied. Met een bootje vertrokken wij samen met gids Regillio naar dit gebied. Onderweg waren er ontzettend veel vogels te zien waaronder Rode Ibissen. Aangekomen in Bigi Pan maakten we een tussenstop bij een huis dat met palen in het meer stond. Na de tussenstop gingen we verder in het bootje. Onderweg sprongen er vissen om ons heen het water uit waarvan er een paar in de boot belanden. ’s Middags reden wij de rit weer terug naar huis. Na een kort gevoel van thuiskomen bij een tussenstop in de plaats Groningen sloten wij een zeer geslaagd weekend af.